Ad superviventiam hominum, opes naturales et terram protegendam, tantummodo pertinet ad curam domuum suarum.
Prorsus! Natura est domus nostra et eam venerari et protegere debemus. Mundus naturalis aerem, aquam, cibum et opes vitae necessarias praebet, necnon pulchros scaenas et mirabilem florae et faunae mundum. Nobis curae est naturae ambitus protegendae, pollutionis ambitus minuendae, et progressionis sustinabilis promovendae ut patriam nostram protegamus et posteris eam relinquamus. Simul, etiam naturae mysteria explorare, aestimare et discere debemus, vires et inspirationem ex eis haurire, et naturam animarum nostrarum perfugium fieri sinere.
Ita, actiones nostrae cogitationes et valores nostros reflectunt. Si mundum meliorem volumus, modum quo cogitamus et gerimus iam nunc mutare debemus. Semper cogitationes positivas servare debemus et pro viribus niti ut homines fiamus qui mundum meliorem locum faciunt. Exempli gratia, si pollutionem ambientalem minuere volumus, actiones suscipere possumus ad vestigium carbonis nostri minuendum, ut vectura publica uti, aquam et energiam conservare, usum plasticarum semel tantum utendarum minuere, et cetera. Si aliis auxiliari volumus, initiativam capere possumus ut in actionibus caritatis participemus, opera voluntaria praebeamus, vel coetibus pauperibus auxilium feramus. Quamvis parvae actiones nostrae sint, si eas sincere facimus, effectum positivum in nos ipsos et eos qui circa nos sunt habere possunt. Ergo, semper cogitationes benignas, rectas et positivas servemus, cogitationes nostras in actiones practicas convertamus, vota nostra in realitatem convertamus, et ea quae facimus mundum vere mutemus.
Tempus publicationis: VIII Novembris, MMXXIII